Espargouto(-maritimo)
Spergula media
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Noms en français : Spergulaire maritime, Spergulaire marginée.
Descripcioun :L'espargouto-maritimo es uno planto pulèu coumuno di relarg sala de sansouiro e de ribo de mar. Fai de poulìdi flour roso pourtado pèr de cambo poupouso. Pèr aquéu group, li flour soun pulèu grosso emé de petalo mai longo que li sepalo. Li grano soun alado e lisco. De nouta peréu que i'a (8)10 estamino. Coumpara emé l'espargouto-de-mar que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 8 à 15(30) cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Sansouiro
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Paleotemperado
Ref. sc. : Spergula media (L.) Bartl. & H.L.Wendl., 1825
(= Spergularia media (L.) C.Presl, 1826 )
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988